थोडं माझ्या डोळ्यांत बघ

तुझ्या समोर प्रिये मला
इवलं इवलं दिसतंय जग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ

तुटकं तुटकं झालेलं
भरून येतं जेव्हा मन
बघता बघता डोळ्यादेखत
रितं होतं तारांगण
कसे होतात कोण जाणे
काळीज काळे पांढरे ढग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ

काय झालं कळत नाही
मन मागं वळत नाही
पापणकाठी टपोरलेले
थेंब देखील गळत नाहीत
विस्तव कुठं दिसत नाही
जाणवत असते केवळ धग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ

कुठून शिरतात घरामध्ये
होतात कसे तुझे भास
दारावरची वाजते बेल
कधी भोवती तुझा श्वास
आतून कशी कडी लावू
मनच आता बनलंय ठग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ

बोलत नसलो काही जरी
तुला तरी कळतंय ना...
फुल इथं टोचतंय मला
तुलाही ते छळतंय ना...
आज सांगू उद्या सांगू
असंच चाललंय मग मग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ

वाटतं आता उडून जावं
फुलांनाही खुडून जावं
तोडून आपण आपले तारू
खोल खोल बुडून जावं
काठी तुझी ओढ म्हणते
माझ्यासाठी अजून जग
थोडं माझ्या डोळ्यात बघ...

-
प्रफुल्ल भुजाडे
prafullabhujade@gmail.com